Japanse wijnbes, een zeer Bijzondere fruitsoort!
Plantengroep van de Japanse wijnbes:
Houtig kleinfruit, zachtfruit, leivorm, fruithaag, sierklimplant
Plantenfamilie
Rosaceae – Rozenfamilie (Onderfamilie: roosachtigen)
Wetenschappelijke naam
Rubus phoenicolasius
Nederlandse naam
Betekenis wetenschappelijke plantennaam
Rubus: verwijzing naar rode vruchtenkleur en ook naar de geslachtsnaam van bramen en frambozen.
phoenicolasius: van Phoeniceus (L.= purperrood) en cola (= groeien); met purperrode haren. Purperrode harige stekels op de stengels. met purperrode haren. De stengels zijn bezet met opvallend mooie purperrode stekels.Infobron: "ABC van het plantenlatijn. Betekenis van Latijnse plantennamen"
Herkomst: Oost-Azië; Korea, Japan, Noord China
Plantkundige kenmerken
De Japanse wijnbes is een doorlevend houtachtig gewas met samengestelde bladeren.
De bladeren zijn meestal vijftallig, aan de bovenzijde lichtgroen en aan de onderzijde grijs/ witviltig. Aan de stengels en de bladstelen zitten naast zeer veel roodbruine klierhaartjes ook stekels, die bij aanraking in de huid achter kunnen blijven.
De twijgen zijn lichtgroen, maar kleuren later mooi rood. Elk jaar worden nieuwe stengels uit wortelopslag gevormd.
De bloemen van Japanse wijnbes zijn lichtroze en verschijnen in juni-juli. Ze staan in dichte okselstandige, klierachtig behaarde lange bloempluimen. Alleen de tweejarige stengels dragen vrucht in augustus, waarna deze afsterven.
De vruchten/ bessen van de Japanse wijnbes komen gemakkelijk los van de vruchtbodem.
In tegenstelling tot de braam laat de Japanse wijnbes evenals de framboos makkelijk los van de vruchtbodem. De eerder kleine halfkogelronde vruchten (1-2 cm) zijn kleverig, oranjerood en hebben een zoetzure smaak.
De groeihoogte is 1,5 tot 2,5 (3) meter.Gebruik en/ of sierwaarde
Als leiplant aan steundraden of om te leiden langs muren.
De hoogste productie en beste smaak heeft men op een zonnige, vochthoudende standplaats.
De prachtige bloeiwijze met vruchten wordt ook in bloemstukjes verwerkt.Planten van Japanse wijnbes
Planten met naakte wortels kunnen best vanaf november tot februari geplant worden. Planten in pot kunnen tot april geplant worden. De planten houden van een redelijke vochtige grond. Ze groeien goed in de volle zon en in half schaduw. Schaduw wordt ook verdragen, maar de bessen zijn dan minder zoet.
Kwekerijen waar plantgoed van Japanse wijnbes, braamhybriden, kleinfruit en fruitbomen te bestellen is:
Vermeerdering van Rubus phoenicolasius:
Topafleggers in juli.
Zomerstekken (lidstek) onder glas. Soms ook door wortelstekken.
Bijzonderheden van de Japanse wijnbes:
* Standplaats:
- zon/ halfschaduw. Voorkeur voor zon. Voorkeur voor humusrijke en kalkrijke grond. Plantafstand: 0,5 m.
- Grondwaterstand: hoog tot gemiddeld (Verdampen veel water). Op te droge grond kunnen de planten afsterven. In de winter mag de grond niet te nat zijn.
-
Aanpassingsvermogen: zeer goed of slecht
- pH: 6- 7,2 Indien de grond veel organisch materiaal heeft, dan is de pH weinig belangrijk.
- Bodemtype: goed doorlatende, voedzame grond met een losse structuur en veel organisch materiaal.
* Pluk: vanaf ½ juli tot einde augustus.
* Bewaring: enkele dagen
* Geschikt voor: liefhebbers, (Meestal niet bruikbaar voor de beroepsteelt )
* Ziekten en plagen: vruchtrot (Botrytis), vogelschade, honingzwam.
Er zijn geen problemen met de frambozenkever (larven in de vruchten).
De wijnbes is een goede indicator om sommige virussen op frambozen aan te tonen.
* Snoei: Meestal in november. Zie "Japanse wijnbes (Rubus phoenicolasius) snoeien" en "Fruit-snoeikalender"
Van de Japanse wijnbes (sierbraam) worden vooral de vruchten gebruikt. Deze worden verwerkt in gelei, jam, likeur, saus, wijn, en als garnering op taarten en ijs.